(1889-1974)
Hij begon zijn loopbaan als schilder aan de Academie Minerva te Groningen en stapte vervolgens over naar Rijkschool voor Kunstnijverheid en de Rijksacademie te Amsterdam. Hij verbleef vervolgens enige tijd in Parijs. Hij was vanaf 1918 tevens werkzaam als kunstcriticus voor het dagblad De Telegraaf en schreef daarnaast boeken over kunst. Deze werkzaamheden brachten uiteindelijk zijn loopbaan als schilder op het tweede plan.
Terugblikkend is het kleine oeuvre van Niehaus toch een bijzondere nalatenschap voor de Nederlandse schilderkunst. Hij was als criticus altijd bijzonder goed geïnformeerd over buitenlandse kunststromingen en wilde als kunstbeschouwer in zijn eigen schilderkunst persé vernieuwend zijn. Zijn grote bewondering voor de Post-Impressionist Seurat met zijn gepointilleerde, statische landschappen, parken en stranden, combineerde Niehaus met een hang naar classicisme. Dit bracht hem tot een geheel individueel, bijzonder herkenbaar oeuvre. Vaak zijn het variaties op thema’s als baadsters en dierfiguren, variaties die hij nauwkeurig in sjablonen uitwerkte en veelvuldig hergroepeerde in arcadische landschappen met esthetische kleuren. Postuum groeit zijn groep bewonderaars.
