(1914-1972)
De rechtenstudent Ittman breekt in 1941 zijn studie af, tot ontzetting van zijn vader en grootvader die beiden notaris waren, om zich geheel aan de schilder- en beelhouwkunst te wijden. Met een beurs van de Franse staat studeert hij, van 1946 tot 1949, aan de Parijse Ecole des Beaux Arts en werkt hij op het atelier van Zadkine.
Primitieve culturen en het expressionisme zijn zijn inspiratiebronnen en al snel zal hij zich inzetten voor de zaak van de abstracte kunst. Hij ijvert ook vurig voor de integratie van beeldende kunst en architectuur. Hij wordt in 1951 lid van de (abstract werkende) vereniging «Creatie» en in 1954 was hij een van de initiatiefnemers tot de oprichting van de «Liga Nieuw Beelden». Voor de eerste expositie ervan, getiteld «Architectuur en Beeldende Kunst» in 1955, ontwierpen Ittman, Constant en Volten ruimtelijke constructies en vitrines uit metaal en plexiglas waarin sculpturen werden tentoongesteld. In 1956 verzorgde Ittman samen met Armando de inrichting.
Tijdens zijn lidmaatschap van «Creatie» was zijn werk volledig abstract. Zijn vormentaal tijdens zijn betrokkenheid bij de «Liga» werd meer constructivistisch. Het spreekt zeer voor de kunstenaar dat zijn schilderkunstig oeuvre en zijn sculpturen (inc. draadconstructies) gelijkelijk gewaardeerd worden.
