(1817-1900)
De Nederlandse landschapsschilder Pieter Lodewijk Francisco Kluyver richt zich in zijn werk op panoramalandschappen in de omgeving van Arnhem, Amersfoort, den Haag en Amsterdam. Zowel stilistisch, compositorisch als in het streven naar technische perfectie liggen zijn schilderijen in het verlengde van de 17e eeuwse Noord-Nederlandse landschapsschilderkunst van bijvoorbeeld Jacob Ruysdael en Philips Koninck.
Het hier getoonde werk fascineert door een gedurfd gebruik van kleurperspectief, een bijzondere lichtval en een indrukwekkende wolkenhemel. De kunstenaar verrijkt de voorgrond met figuren en leidt hiermee de blik van de beschouwer stijlvol naar de uitgestrekte vlakte. Dit schilderij is in de ware zin van het woord een ‘pièce de conversation’. Het schilderkunstige gesprek tussen de 17e eeuwse realisten en hun 19e navolgers wordt hier met een zelden vertoonde verfijning aanschouwelijk gemaakt. Daar waar de 17e eeuwse schilders uit hun geheugen werkten, verruimen hun 19e eeuwse bewonderaars hun idioom met de verworvenheden van het 19e eeuwse schilderen naar de waarneming. Met zijn rijke gedetailleerdheid en tegelijkertijd monumentale weidsheid is deze hommage aan Philips Koninck een prachtig voorbeeld van de ‘Nieuwe Gouden Eeuw’ van de Nederlandse landschapsschilderkunst.
