(1885-1970)
Kimpe volgde in Gent een opleiding tot ingenieur. In zijn studententijd had hij veel contacten met schilders en schrijvers. Hierdoor ging hij ertoe om ook literatuur te publiceren. Hij was als schilder autodidact. Kimpe week in de Eerste Wereldoorlog uit naar Nederland en vestigde zich in Middelburg waar hij werkte als ingenieur. Na een ziekte richtte hij zich in 1923 geheel op het schilderen. Er ontstonden schitterende werken in de jaren die volgden; in een geheel persoonlijke combinatie van robuust Vlaams Expressionisme en Nieuwe Zakelijkheid. Met karakteristieke langgerekte koppen bevolkten matrozen, boerenknechten en Zeeuwse Schonen zijn schilderijen. In de jaren dertig verbleef Kimpe enige tijd in Parijs waar hij via Otto van Rees kennis maakte met Braque en Picasso. In deze periode ontstonden zijn enige abstracte werken, met schelpmotieven als verwijzing naar zijn meest favoriete thema:, de zee. Na de Tweede Wereldoorlog worden zijn kleurcontrasten feller en modieuzer.
