(geb. 1939)
Reinier Lucassen is een markant figuur in de Nederlandse kunstwereld. Overtuigd van zijn gelijk heeft hij in de loop der jaren een volstrekt unieke en onvergelijkbare beeldtaal ontwikkeld. Sinds medio jaren ’60 was hij de voortrekker van de stroming «Nieuwe Figuratie», een verzamelnaam voor een groep jonge kunstenaars die als reactie op «Conceptuele Kunst» om hernieuwde belangstelling voor figuratieve elementen in de schilderkunst vroegen. Naast Lucassen behoorde onder andere Roger Raveel tot deze groep.
Aan het begin van de jaren tachtig ontwikkelde Lucassen een nieuwe en persoonlijke beeldtaal, waarin abstracte en organische figuren de boventoon voeren. Zijn schilderijen vertonen meer en meer verwantschap met filosofie en poëzie en vormen een beeldtaal die hij zelf «abstract symbolisme» noemt. In 1986 vertegenwoordigde hij Nederland op de Biënnale van Venetië.
Lucassen heeft tentoonstellingen gehad en werk in collectie bij o.a. het Stedelijk Museum Amsterdam, Van Abbemuseum, Eindhoven en het Cobra Museum voor Moderne Kunst, Amstelveen. Lucassen wordt door verzamelaars, kunsthistorici en – critici opvallend veel lof toegezwaaid.
